Minčol – nasze odkrycie.
Przedostatni dzień naszego pobytu na Słowacji i zarazem kolejny, który przywitał nas piękną pogodą. Ale mimo słońca, malowniczej okolicy i ogromu szlaków dookoła mieliśmy wyjątkowy
Lysec – mniej popularny zakątek Wielkiej Fatry.
Trzeci dzień naszego pobytu na Słowacji. Poprzednie 2 spędziliśmy na spontanicznch wycieczkach, totalnie odpuszczając planowane szczyty Wielkiej Fatry. Wreszcie – w połowie pobytu chciałam wreszcie
Huncwotowy 2021-podsumowanie.
No i tyle, zleciało. Kolejny rok za nami, więc przydałoby się go zamknąć jakimś podsumowaniem. Dla mnie to zawsze szansa na zderzenie planów i założeń
Veterné – zachwycające oblicze Małej Fatry Luczańskiej.
Ten poranek zapamiętam na długo, w dodatku z nienajlepszej strony. Był drugi dzień pobytu na Słowacji i bardzo obiecujące prognozy na całe 5 dni wyjazdu.
Kl’ak – ten na Małej Fatrze.
W zeszłym roku nie wyszedł nam totalnie jesienny wypad na Słowację. Około tydzień przed wyjazdem zamknęli granice i nasze plany licho wzięło. W tym roku
Jesienny wschód słońca na Pilsku
Od pewnego czasu zbieraliśmy się na wschód słońca, ale zawsze jakoś tak wychodziło, że jak przychodziło co do czego, to zostawaliśmy w łóżeczku. No i
Czas na Schneeberg!
Schneeberg – najwyższy szczyt w okolicy, widoczny właściwie z każdego miejsca na Raxie. Jego mega charakterystyczna sylwetka ściągała nasz wzrok od pierwszego dnia pobytu.
Trinksteinsattel i dalsze możliwości eksploracji Raxu.
Czwarty, przedostatni dzień w Austrii i zarazem ostatni, na który liczyliśmy. Na następny dzień absolutnie wszystkie prognozy pokazywały burze z ulewnymi deszczami, piorunami i
Preiner Wand – jak iść, żeby dojść.
Na samo wspomnienie tego dnia wciąż mam mieszane uczucia. Z jednej strony gorzki smak porażki, bo nie zdobyliśmy szczytu. Z drugiej jednak wdzięczność, bo
Heukuppe – najwyższy na Raxie.
W drugi dzień pobytu na Raxie obudziło nas (o jakiejś 7 rano) ostre słońce wpadające do pokoju. Osoba która wybrała białe zasłony do okien
