Huncwotowy 2019 – podsumowanie.
Kolejny rok za nami, kolejna wiosna na karku, ale też milion nowych doświadczeń i przygód do koszyka! Jaki był dla nas 2019? Może nie był
Krížna i Ostredok – po prostu NAJ.
Drugi dzień naszych Wielkofatrzańskich wojaży. Postanowiliśmy kuć żelazo póki gorące i wreszcie zdobyć najwyższy szczyt pasma- Ostredok. Zapowiadała się idealna pogoda na górską wycieczkę. Czyste
Šip i Zadný Šíp, nieoczywiste wspaniałości Wielkiej Fatry.
Słowacka Wielka Fatra… Na samo wspomnienie rozległych łąk, zapachu trawy i promieni słońca na skórze, robi mi się ciepło na sercu. Z pierwszego wypadu w
Piccolo Lagazuoi i ucieczka przed burzą.
Pogoda – temat, który uratował już niejedno przypadkowe, niewygodne spotkanie, lub (o zgrozo!) zjazd rodzinny. Uwielbiam, kiedy niewidziani od 30 lat wujkowe ogłaszają, że ostatnio
Trekking w masywie Civetty – Cima Coldai i Lago di Coldai.
Wycieczka z psem, świstakami i sową w tle. O ile pies i świstaki zapewne nikogo nie zdziwią, to skąd ta sowa? – Spytasz pewnie. A
Wokół Sassolungo – nasz najdłuższy spacer z psem.
Przez 4 wspólne lata z Mauro przerobiliśmy już chyba wszystkie rodzaje spacerów. Takie tylko na „sikundę” w deszczu i śnieżycy, krótsze i dłuższe rundki dookoła
Nuvolau, w oczekiwaniu na okno pogodowe.
Drugi dzień w Dolomitach, po zdobyciu Piz Boe trochę wytonowaliśmy emocje i zaczęliśmy bardziej rozsądnie realizować nasz plan. Rano jak zwykle z bijącym mocno sercem
Piz Boe 3152 m npm – nasz pierwszy trzytysięcznik.
Od początku roku, kiedy to zaczęłam planować trasy na Dolomity, ten jeden szczyt był absolutnym pewniakiem. Dlaczego? Spytasz pewnie. A jak Ci powiem, że Piz
Balaton z psem – praktyczny przewodnik.
Balaton z psem to twardy orzech do zgryzienia. Sama pamiętam jak przed pierwszym wyjazdem z trudem dokopałam się do jednej, jedynej informacji, która była moim
Zachód słońca bez słońca i nowe oblicze Ćwilina.
Tegoroczny maj… ekhmmm. Cóż, nie będę za nim tęsknić. Było co prawda kilka dni względnej pogody, ale też nie takiej, żeby piać z zachwytu. Mimo
